Mauser 98k był najczęściej spotykanym karabinem w armii niemieckiej. Karabin ten był ostateczną modyfikacją karabinu Mauser 98 zaprojektowanego w 1898 roku. Mauser 98k był bardzo podobny do swojego poprzednika lecz jago lufa uległa skróceniu do 60 cm z 74cm. W roku 1935 stał się podstawową bronią Wehrmachtu. Do końca wojny wyprodukowano ok 11 milionów egzemplarzy tego karabinu w różnych wersjach. Niewielkiej zmianie uległa również konstrukcja zamka. Karabin ten wraz z lunetą Zf 41 lub Zf 42 był również używany jako broń strzelców wyborowych. Pogarszająca się sytuacja militarna III Rzeszy sprawiła, że od 1943 roku wprowadzano coraz więcej uproszczeń w konstrukcji karabinka. Broń ta w literaturze określana jest jako Kriegsmodell – wzór wojenny. Przedni bączek zastąpiła opaska z blachy, karabinki przestały być wyposażane w osadę bagnetu i wycior. W 1944 roku zastąpiono umieszczoną na kolbie blaszane kowadełko z przelotowym otworem (tzw. babka służąca do rozkładania zamka), otworem w trzewiku kolby. Egzemplarze wykonane w 1945 roku często posiadały stały celownik przystrzelany na odległość 100 m i skrócone łoże (oszczędność drewna). Niektóre egzemplarze nie posiadały żadnego pokrycia zabezpieczającego przed korozją. Zmiany te wprowadzano stopniowo.
Fabrykacja miała miejsce w oberndorfskich i berlińskich zakładach Mausera, u JP Sauera w Suhl, w Ermie, Berlin – Lübecker Maschinenfabrik, Berlin – Suhler Waffen und Farzeugewerke, Steyr – Daimler – Puch AG Werk w Steyr, FN w Herstalu koło Liège, Waffenfabrik Brünn w Brnie i Gustloff Werke Werk w Weimarze. Pomimo wprowadzenia do uzbrojenia karabinów samopowtarzalnych i automatycznych Kar98k do końca wojny pozostał podstawową bronią Wehrmachtu i Waffen-SS.
Źródła :