Drużyna piechoty

Niemcy uważali piechotę za królową pola bitwy, każdy niemiecki żołnierz przechodził podstawowe szkolenie piechoty, nawet jeśli domyślnie miał służyć w innym rodzaju wojsk. Oficerowie niezależnie od specjalizacji byli uczeni dowodzenia batalionem piechoty. Drużyna piechoty była najmniejszą jednostką bojową piechoty na drugowojennym polu bitwy. Składa się z dwóch sekcji, sekcji MG (karabinu maszynowego) oraz sekcji Schützentrupp (strzelców). Najważniejszym elementem niemieckiej drużyny świadczącym o jej sile ognia jest karabin maszynowy, strzelcy mają zadanie jedynie zapewniać mu wsparcie i zapewniać amunicję. Wszyscy niemieccy żołnierze byli przeszkoleni w obsłudze karabinu maszynowego, ale tylko najlepiej strzelającym zapewniano dalsze szkolenie. Od żołnierza oczekiwano 50-60 celnych strzałów w 5-8 nabojowych seriach w ciągu 30 sekund.

Gruppenführer

(dowódca drużyny)

Wyposażenie : pistolet maszynowy z 6 magazynkami i 2 ładownicami. Ładowarka do magazynków, lornetka, nożyce do cięcia drutu, gwizdek, kompas, okulary przeciwsłoneczne i latarka.
Dowódca drużyny jest liderem prowadzącym swoją drużynę. Odpowiada za :
1. Wykonanie misji bojowej
2. Kierowanie ogniem karabinu maszynowego i jeśli to możliwe ogniem strzelców (Gewehrschützen)
3. Stan techniczny i stan posiadania broni, amunicji i sprzętu jego drużyny.

MG Schütze/Richtschütze

(strzelec nr1 /celowniczy) 

Wyposażenie : lekki karabin maszynowy MG34/MG42, magazynek bębnowy (trommelmagazin), pistolet, przybornik do karabinu maszynowego, okulary przeciwsłoneczne, latarka. Schütze 1 czyli Richtschütze (celowniczy). Celowniczy byli wybierani ze względu na ich umiejętności strzeleckie. Odpowiada za:
1. Prowadzenie ognia z karabinu maszynowego
2. Konserwację karabinu maszynowego

Jest dowódcą sekcji MG, jeśli dowódca drużyny (Gruppenführer) jest z sekcją strzelców albo jeśli dowódca wyda taki rozkaz.

2.MG Schütze/MG Helfer

(strzelec nr2 / pomocnik strzelca MG „taśmowy")

Wyposażenie: pojemnik na lufy z jedną lufą zapasową (Laufschützer), cztery 50-cionaboojowe magazynki bębnowe(w tym 1 magazynek z amunicją przeciwpancerną), pas nośny, łopatka, okulary przeciwsłoneczne, jedna skrzynka amunicyjna (300 nabojów) oraz jeden noszak na magazynki bębnowe(Gurttrommelträger).
Schütze 2 jest pomocnikiem celowniczego w walce, jest też nazywany „Zwo”. Zajmuje się zapewnieniem amunicji do strzelania z MG. Towarzyszy celowniczemu w drodze na pozycję i w trakcie przygotowania do otwarcia ognia. Po zajęciu stanowiska leży on na lewo albo na lewo lekko z tyłu od MG, maksymalnie osłonięty. Pozostaje obok MG, o ile tam jest osłona lub osiągnięto przewagę ogniową. Jest zawsze gotowy by pomóc celowniczemu lub go zastąpić jeśli zajdzie taka potrzeba. Jeśli sytuacja tego wymaga uczestniczy także normalnie w walce. Schütze 2 bierze pełne skrzynki amunicyjne od Schütze 3 kiedy wyczerpie swój zapas amunicji. Odpowiada za:

1.    Podawanie magazynków bębnowych
2.    Pomoc przy zajęciu stanowiska przez MG
3.    Napełnianie magazynków bębnowych i taśm ze skrzynki amunicyjnej
4.    Udzielanie pomocy przy usuwaniu zacięć, zmianie lufy i rozstawianiu dwójnoga MG
5.    Pomoc w konserwacji lkm

3.MG Schütze/Munitionschütze

(strzelec nr3 / amunicyjny)

Wyposażenie: pojemnik na lufy z jedną lufą zapasową (Laufschützer), 2 skrzynki amunicyjne(Patronenkasten) z 300 nabojami każda, amunicyjny pas nośny, łopatka, na początku wojny nosili pistolety, w późniejszym okresie karabiny. Schütze 3 jest amunicyjnym (Munitionschütze).W walce zajmuje osłoniętą pozycję za MG. Odpowiada za:

1.    Zapewnianie amunicji
2.    Napełnianie magazynków bębnowych ze skrzynki amunicyjnej
3.    Opiekę nad amunicją i sprzętem pozostawionym przy zmianie stanowiska
Sprawdzanie amunicji do strzelania (żeby nie zostawić pełnej skrzynki albo taśmy na starym stanowisku)
4.    Sprawdzanie stanu i jakości amunicji przed strzelaniem.
5.    Jeśli sytuacja tego wymaga normalne uczestnictwo w walce ogniowej jako strzelec lub udział w walce wręcz.

Gewehrschützen

(strzelcy nr 4-9)

Wyposażenie (każdy) : karabin Kar98k, dwie trzykomorowe ładownice, łopatka. Rozkaz może przewidywać wydanie dodatkowo: granatów ręcznych, granatów dymnych, ładunków wybuchowych, amunicji, trójnoga do MG (przeciwlotniczy).
Strzelcy nr 4-9 prowadzą ogień przy pomocy karabinów oraz walczą wręcz. Najstarszy rangą strzelec jest dowódcą (Truppführer), sekcji strzelców (Schützentrupp) oraz zastępcą dowódcy drużyny (Stẹllvertreter).

Stellvertreter

(zastępca dowódcy drużyny)

Stellvertreter jest zastępcą dowódcy drużyny. Odpowiada za:

1.    Utrzymanie zwartości drużyny (upewnia się, że nikt nie zostaje z tyłu)
2.    Dopilnowanie wykonywania wszystkich rozkazów
3.    Łączność z dowódcą plutonu i dowódcami drużyn sąsiednich

Stellvertreter przeważnie dowodzi Schützentrupp – sekcją strzelców drużyny, kiedy ta nie jest prowadzona osobiście przed dowódcę drużyny (Gruppenführer). Jest pomocnikiem dowódcy drużyny. Jeśli dowódca zginie przejmuje dowodzenie drużyną automatycznie. Dowódca kompanii może rozkazać wydanie innego sprzętu i dodatkowej amunicji, zastępca dowódcy drużyny odpowiada wtedy za jego rozdzielenie.
Znajdź nas na Facebooku