Niemcy uważali piechotę za królową pola bitwy, każdy niemiecki żołnierz przechodził podstawowe szkolenie piechoty, nawet jeśli domyślnie miał służyć w innym rodzaju wojsk. Oficerowie niezależnie od specjalizacji byli uczeni dowodzenia batalionem piechoty. Drużyna piechoty była najmniejszą jednostką bojową piechoty na drugowojennym polu bitwy. Składa się z dwóch sekcji, sekcji MG (karabinu maszynowego) oraz sekcji Schützentrupp (strzelców). Najważniejszym elementem niemieckiej drużyny świadczącym o jej sile ognia jest karabin maszynowy, strzelcy mają zadanie jedynie zapewniać mu wsparcie i zapewniać amunicję. Wszyscy niemieccy żołnierze byli przeszkoleni w obsłudze karabinu maszynowego, ale tylko najlepiej strzelającym zapewniano dalsze szkolenie. Od żołnierza oczekiwano 50-60 celnych strzałów w 5-8 nabojowych seriach w ciągu 30 sekund.
Gruppenführer
Wyposażenie : pistolet maszynowy z 6 magazynkami i 2 ładownicami. Ładowarka do magazynków, lornetka, nożyce do cięcia drutu, gwizdek, kompas, okulary przeciwsłoneczne i latarka.
Dowódca drużyny jest liderem prowadzącym swoją drużynę. Odpowiada za :
1. Wykonanie misji bojowej
2. Kierowanie ogniem karabinu maszynowego i jeśli to możliwe ogniem strzelców (Gewehrschützen)
3. Stan techniczny i stan posiadania broni, amunicji i sprzętu jego drużyny.
MG Schütze/Richtschütze
Wyposażenie : lekki karabin maszynowy MG34/MG42, magazynek bębnowy (trommelmagazin), pistolet, przybornik do karabinu maszynowego, okulary przeciwsłoneczne, latarka. Schütze 1 czyli Richtschütze (celowniczy). Celowniczy byli wybierani ze względu na ich umiejętności strzeleckie. Odpowiada za:
1. Prowadzenie ognia z karabinu maszynowego
2. Konserwację karabinu maszynowego
2.MG Schütze/MG Helfer
Wyposażenie: pojemnik na lufy z jedną lufą zapasową (Laufschützer), cztery 50-cionaboojowe magazynki bębnowe(w tym 1 magazynek z amunicją przeciwpancerną), pas nośny, łopatka, okulary przeciwsłoneczne, jedna skrzynka amunicyjna (300 nabojów) oraz jeden noszak na magazynki bębnowe(Gurttrommelträger).
Schütze 2 jest pomocnikiem celowniczego w walce, jest też nazywany „Zwo”. Zajmuje się zapewnieniem amunicji do strzelania z MG. Towarzyszy celowniczemu w drodze na pozycję i w trakcie przygotowania do otwarcia ognia. Po zajęciu stanowiska leży on na lewo albo na lewo lekko z tyłu od MG, maksymalnie osłonięty. Pozostaje obok MG, o ile tam jest osłona lub osiągnięto przewagę ogniową. Jest zawsze gotowy by pomóc celowniczemu lub go zastąpić jeśli zajdzie taka potrzeba. Jeśli sytuacja tego wymaga uczestniczy także normalnie w walce. Schütze 2 bierze pełne skrzynki amunicyjne od Schütze 3 kiedy wyczerpie swój zapas amunicji. Odpowiada za:
3.MG Schütze/Munitionschütze
Wyposażenie: pojemnik na lufy z jedną lufą zapasową (Laufschützer), 2 skrzynki amunicyjne(Patronenkasten) z 300 nabojami każda, amunicyjny pas nośny, łopatka, na początku wojny nosili pistolety, w późniejszym okresie karabiny. Schütze 3 jest amunicyjnym (Munitionschütze).W walce zajmuje osłoniętą pozycję za MG. Odpowiada za:
Sprawdzanie amunicji do strzelania (żeby nie zostawić pełnej skrzynki albo taśmy na starym stanowisku)
Gewehrschützen
(strzelcy nr 4-9)
Wyposażenie (każdy) : karabin Kar98k, dwie trzykomorowe ładownice, łopatka. Rozkaz może przewidywać wydanie dodatkowo: granatów ręcznych, granatów dymnych, ładunków wybuchowych, amunicji, trójnoga do MG (przeciwlotniczy).
Strzelcy nr 4-9 prowadzą ogień przy pomocy karabinów oraz walczą wręcz. Najstarszy rangą strzelec jest dowódcą (Truppführer), sekcji strzelców (Schützentrupp) oraz zastępcą dowódcy drużyny (Stẹllvertreter).
Stellvertreter
Stellvertreter jest zastępcą dowódcy drużyny. Odpowiada za: